مقدمه: از جمله مشکلات شایع زنان میان سال و کهن سال Pelvic RELAXATION می باشد. تشخیص این تغییرات با بروز علایم به وسیله معاینه فیزیکی صورت می گیرد. مقاله های متعددی به نقش سونوگرافی Transvaginal و Perineal در تشخیص Pelvic floor muscle dysfunction تاکید داشته است. اما با توجه به معمول تر بودن سونوگرافی Trans abdominal به عنوان یک روش غیر تهاجمی، معمول و راحت، در صورت توانایی در تدوین روش سونوگرافی و ثبت معیارهایی برای تشخیص این تغییرات، این معیارها می تواند در گزارش معمول سونوگرافی های Trans abdominal ذکر شود و تشخیص زودهنگام و پی گیری آسان تر تغییرات در عملکرد و قدرت عضلات کف لگن را مورد توجه قرار دهد. هدف از انجام این مطالعه، تعیین ارزش سونوگرافی Trans abdominal در تشخیص Pelvic RELAXATION بود.روش ها: این مطالعه مقطعی به صورت مورد شاهدی دو سو کور انجام شد. 100 نفر خانم بالاتر از 30 سال، که به درمانگاه اورولوژی بیمارستان نور اصفهان مراجعه کرده بودند، توسط ارولوژیست مورد معاینه قرار گرفتند و وجود یا عدم وجود پرولاپس آن ها را به دو گروه مورد و شاهد تقسیم کرد. سونوگرافیست بدون اطلاع از این که مراجعین از کدام گروه هستند، موارد قرار گرفتن مثانه زیر سمفیز پوبیس و در صورت وجود اندازه آن، حجم ادرار در مثانه، حجم باقی مانده ادرار در مثانه پس از ادرار کردن، ضخامت دیواره مثانه و هیدرونفروز کلیه ها را مورد بررسی قرار داد. یافته های سونوگرافی با یافته های معاینه بالینی مورد مقایسه قرار گرفت و نتایج با کمک آزمون های آماری c2 و McNemar در نرم افزارهای آماری SPSS15 و Epi آنالیز شد.یافته ها: در مقایسه یافته کیفی قیفی شدن (Funneling) بعد از مانور والسالوا با یافته های معاینه بالینی، حساسیت 91.3 درصد در Anterior vaginal wall prolapse (AVWP)، حساسیت 94.1 درصد در Posterior vaginal wall prolapse (PVWP) و حساسیت 100 درصد درApical vaginal wall prolapse (Apical VWP)  به دست آمد. در مقایسه یافته کیفی قرار گرفتن مثانه زیر سمفیز پوبیس با معاینه بالینی، حساسیت 82.6 درAVWP، حساسیت 94.1 درصد در PVWP و حساسیت 90 درصد در Apical VWP به دست آمد. در مقایسه یافته های کیفی حجم مثانه، ضخامت مثانه، حجم ادرار باقی مانده (PVR) و نسبت حجم ادرار باقی مانده به حجم مثانه با معاینات بالینی ارتباط معنی داری به دست نیامد. در مقایسه یافته کمی میزان قرار گرفتن مثانه زیر سمفیز پوبیس در مقایسه با معاینه بالینی نقطه برش 7.4 (Cut off point) میلی متر به دست آمد.نتیجه گیری: برای ارزیابی شدت پرولاپس ارگان های داخل لگنی (POP) و به خصوص پرولاپس، از سونوگرافی شکمی (TAS) نیز می توان استفاده کرد. مشاهده قیفی شدن گردن مثانه (ابتدای پیشابراه) و نزول مثانه زیر سمفیز پوبیس با حساسیت نزدیک به 90 درصد قابل استفاده است و مشاهده آن ها به عنوان یک آزمون غربال گری در همگی بیمارانی که تحت سونوگرافی شکمی قرار می گیرند، ارزش تشخیصی از نظر وجود POP دارا می باشد.

مقدمه: اضطراب و استرس از عوامل موثر در افزایش فشار خون به شمار می روند. استفاده از روش های روان شناختی و رفتار درمانی در کنار درمان های دارویی از راه های مناسب و کم هزینه درمان بیماران مبتلا به فشار خون می باشد. هدف از این تحقیق بررسی اثر دو روش بیوفیدبک و آرام سازی عضلانی روی فشارخون، اضطراب و استرس در بیماران مبتلا به فشار خون خفیف است.روش کار: این تحقیق به روش مورد- شاهدی روی مردان مبتلا به فشار خون خفیف با سن بین 35 تا 60 سال انجام شد. بیماران به سه گروه شامل گروه آرام سازی عضلانی (گروه شماره یک با 19 نفر)، گروه آرام سازی عضلانی- بیوفیدبک (گروه شماره دو با 18 نفر)، گروه شاهد (گروه شماره سه با 19 نفر) تقسیم شدند. فشار خون بیماران هر سه گروه قبل و بعد از هر جلسه ثبت شد. همچنین قبل و بعد از دوره درمانی پرسش نامه اضطراب کتل و پرسش نامه استرس ملک پور برای همه بیماران تکمیل شد.یافته ها: بعد از حذف عوامل مداخله گر، تفاوت های بین میانگین نمرات استرس و اضطراب در گروه های شماره یک و دو نسبت به گروه شاهد معنادار بود (P<0.05)، ولی تفاوت بین میانگین های گروه آرام سازی عضلانی- بیوفیدبک و گروه آرام سازی عضلانی معنادار نبود.نتیجه گیری: روش آرام سازی عضلانی در کاهش اضطراب و حالات استرسی افراد مبتلا به فشار خون خفیف موثر است، ولی روش آرام سازی - بیوفیدبک به صورتی که در این تحقیق به کار رفته است مزیت قابل توجهی نسبت به روش آرام سازی عضلانی تنها ندارد.

سابقه و هدف: بیماران همودیالیزی، سطوح بالایی از تنش روانی را تجربه می کنند. این مطالعه به منظور تعیین تاثیر آرام سازی بنسون بر میزان استرس این بیماران انجام شد.مواد و روش ها: پژوهش حاضر، یک مطالعه تجربی دو گروهی شاهددار است که 40 بیمار همودیالیزی از بیمارستان های امام خمینی (ره) و فاطمه زهرا (س) ساری در گروه مداخله و 40 بیمار همودیالیزی دیگر در گروه کنترل با روش نمونه گیری در دسترس در سال 1390 قرار گرفتند و تمرینات آرام سازی بنسون پس از آموزش اولیه با نوار ویدئویی، به مدت 15 دقیقه دو بار در روز و به مدت یک ماه انجام شد. ابزار گردآوری شامل پرسشنامه ویژگی های جمعیت شناختی و پرسشنامه استرس همودیالیز بالدری بود که قبل از مداخله و یک ماه بعد از آن اندازه گیری شد. سپس داده ها با استفاده آزمون های آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میانگین و انحراف معیار نمره استرس در گروه مداخله قبل از آرام سازی بنسون 64.75±18.17 و بعد از آرام سازی بنسون 36.2±9.47 بوده است. تجزیه و تحلیل داده ها بین میانگین امتیازات استرس نمونه های پژوهش قبل و بعد از مداخله در گروه آزمون تفاوت معنی داری را نشان داد (p<0.001). درحالی که این تفاوت در گروه کنترل معنی دار نبود.استنتاج: انجام تمرینات کم هزینه و ساده آرام سازی بنسون با بهبود کیفیت زندگی بیماران همودیالیزی همراه است و می توان با به کارگیری این تمرینات در راستای بهبودی و پیشگیری از مشکلات روانشناختی این بیماران و همچنین سایر بیماری های مزمن گام برداشت.

در این تحقیق پدیده آسودگی تنش در خاک ماسه ای غیر مسلح و مسلح شده با لایه ژئوتکستایل با استفاده از آزمایش برش مستقیم بزرگ مقیاس مطالعه شده است. برای بررسی اثر سرعت برش و دانسیته خاک بر میزان افت مقاومت ناشی از آسودگی تنش، از دو سرعت برش به مقدار 0.5 و 5 میلی متر بر دقیقه و دو دانسیته نسبی 35% و 60% به ترتیب دانسیته سست و متوسط استفاده شده است. همه نمونه ها در آزمایش برش مستقیم تحت تنش قائم 100 کیلوپاسکال بررسی شده است. نتایج نشان می دهد که مقدار افت تنش ناشی از پدیده آسودگی تنش به تراز تنش برشی، دانسیته خاک، وجود لایه ژئوتکستایل در خاک و سرعت برش بستگی دارد. به نحوی که با افزایش تراز تنش برشی و سرعت برش و با کاهش دانسیته ماسه و همچنین وجود لایه ژئوتکستایل در خاک، مقدار افت تنش ناشی از آسودگی تنش افزایش می یابد.

در این تحقیق رفتار افت تنش چندسازه های ساخته شده از کاغذ روزنامه آسیاب شده و پلی اتیلن سنگین بررسی شده است. چندسازه ها حاوی 25 و 50% پرکننده بود که با اختلاط مذاب و قالبگیری تزریقی ساخته شد و با پلی اتیلن سنگین خالص مقایسه شده است. نتایج نشان داد که افزودن پرکننده به پلیمر مدول و مقامت خمشی چندسازه را بهبود می بخشد. در پلیمر و چندسازه تنش بیشتری برای ثابت نگه داشتن سطوح بالاتر کرنش مشاهده شد. مقایسه تنش نسبی نمونه ها نشان داد که اختلاف افت تنش نمونه ها با گذشت زمان افزایش می یابد. عامل های مدل پاور لاو نشان دادند که با افزایش سطح کرنش، ) Aبزرگی افت تنش) افزایش یافته و) n توان مدل) کاهش می یابد. بررسی رابطه سطح کرنش، عاملA  و مقدار پرکننده نشان داد که رابطه خطی تقریبا کاملی (R2~1) بین درصد کرنش و A وجود دارد و با افزایش پرکننده تاثیر سطح کرنش روی عامل A بیشتر می گردد.